மார்ச் 3

தூய குணகுந்தஸ்

தூய குணகுந்தஸ் (மார்ச் 03)

நிகழ்வு

உரோமையின் அரசியாக இருந்த குணகுந்தஸ், ஹெஸ்ஸே என்னும் பகுதியில் இருந்தபோது கடுமையாக நோயுற்றார். மக்களெல்லாம் அவர் இறந்துவிடுவார் என்றுதான் நினைத்துக் கொண்டிருந்தார்கள். ஆனால் குணகுந்தஸோ இறைவனிடத்தில் தளரா நம்பிக்கையுடன் ஜெபித்தார். “இறைவா நீர் மட்டும் எனக்கு உயிர்பிச்சை அளித்தால், நான் கபன்ஜெனின் பகுதியில் ஒரு துறவற மடத்தை கட்டி எழுப்புவேன்” என்று சொல்லி ஜெபித்துவந்தார். அரசியினுடைய ஜெபம் வீண்போகவில்லை. ஆம், ஆண்டவர் அவருக்கு நோயிலிருந்து விடுதலை அளித்து, பல ஆண்டுகள் வாழ்வதற்கான ஆசீர்வாதத்தைத் வழங்கினார்.

அரசியோ தான் சொன்னதற்கேற்ப கபன்ஜெனினினில் ஒரு துறவற மடத்தைக் கட்டி எழுப்பி, திருச்சபையின் வளர்ச்சிக்கு மிகப்பெரிய பங்காற்றினார்.

வாழ்க்கை வரலாறு

குணகுந்தஸ், 999 ஆம் ஆண்டு லக்சம்பர்க்கில் பிறந்தார், இப்பகுதியானது பிரான்ஸ் மட்டும் ஜெர்மனி இவற்றின் எல்லைப் பகுதியில் உள்ளது. இவர் சிறுவயதிலே மிகுந்த பக்தியோடு வளர்ந்து வந்தார். வளர்ந்து பெரிய பெண்ணாக ஆனபின்பு, இவர் உரோமை மன்னர் ஹென்றி என்பவருக்கு மணமுடித்துக் கொடுக்கப்பட்டார்.

குணகுந்தஸ், ஹென்றியை மணந்துகொண்டபோதும் கற்பு நெறியில் மேலோங்கி வளர்ந்து வந்தார். “தனது உடலை ஆண்டவருக்கு அர்ப்பணித்துவிட்டேன். ஆதலால், தாம்பத்திய உறவு வேண்டாமே” என்று குணகுந்தஸ், கணவர் ஹென்றியிடம் சொன்னபோது அதனை அவர் மனமுவந்து ஏற்றுக்கொண்டார். மட்டுமல்லாமல் குணகுந்தஸ்மீது அவர் முன்பைவிட மிகுந்த அன்பைக் காட்டி வந்தார். இதனால் இரண்டுபேருமே முன்மாதிரியான தம்பதியராக வாழ்ந்து வந்தார்கள்.

ஒரு சமயம் மக்களில் சிலர் குணகுந்தசை சந்தேகப்பட்டார்கள். அவர் போகிற போக்கு சரியில்லை என்றெல்லாம் அவர்மீது பழி சுமத்தினார்கள். இதைக் கேள்விப்பட்ட குணகுந்தஸ் மிகவும் வருந்தினார். தான் கடவுளுக்குப் பயந்து மிகவும் கண்ணியமான வாழ்க்கை வாழ்ந்துகொண்டிருக்கும்போது மக்கள் இப்படி தன்மீது அபாண்டமாகப் பழிபோடுகிறார்களே என்று, எல்லாரும் கூடியிருந்த ஓர் இடத்தில் தீ மூட்டி, ‘நான் கற்பில் சிறந்தவளாக இல்லையென்றால், இந்த நெருப்பு என்னைப் பற்றி எரிக்கட்டும்” என்று சொல்லி, அதில் விழுந்தாள். ஆச்சரியம் என்னவென்றால், நெருப்பு அவரை ஒன்றும் செய்யவில்லை. இதனைப் பார்த்து மக்களெல்லாம் ஆச்சரியப்பட்டு நின்றார்கள். அரசி குணகுந்தஸ் உண்மையிலே கற்பில் சிறந்தவள் என்று வாயாரப் போற்றிப் புகழ்ந்தார்கள். அரசர் இதைக் கேள்விப்பட்டு இன்னும் அதிகமாய் குணகுந்தசை அன்பு செய்து வந்தார்.

எல்லாமும் நன்றாகப் போய்க்கொண்டிருந்த தருணத்தில் மன்னர் ஹென்றி திடிரென்று இறந்துபோனார். அப்போது குணகுந்தஸ் அடைந்த துயரத்திற்கு அளவே இல்லை. தன் கணவரின் இறப்புக்குப் பிறகு அரசாங்கச் சொத்துகள் அனைத்தையும் விற்று ஏழைகளுக்குக் கொடுத்தார். இப்படி அவர் எல்லாவற்றையும் ஏழைகளுக்குக் கொடுத்த பின்பு முன்பொருமுறை தான் கட்டிக்கொடுத்த ஆசிர்வாதப்பர் துறவற சபையில் துறவியாகச் சேர்ந்து, மிகத் தூய்மையான வாழ்க்கையை வாழத் தொடங்கினார்.

குணகுந்தஸ் அரசி துறவற சபையில் சேர்ந்தபிறகு, தான் அரசியாக இருந்தவள் என்பதைச் சிறிதுகூட எண்ணாமல், மிகவும் தாழ்ச்சியோடு வாழ்ந்து வந்தார். மடத்தில் தனக்குக் கொடுக்கப்பட்ட சிறு சிறு வேலைகளையும் கூட மிகவும் தாச்சியோடு செய்துவந்தார்; நோயாளிகள்மீது தனிப்பட்ட செலுத்தி வந்தார். இப்படி அவர் இறைவனுக்கே தன்னை முழுவதும் அர்ப்பணமாக்கி, தூய வாழ்க்கையினை வாழ்ந்து வந்தார். இவர் மேற்கொண்ட கடுமையான ஒறுத்தல் முயற்சிகளால் இவருடைய உடல் பலவீனமானது. இதனால் இவர் 1040 ஆம் ஆண்டு இறையடி சேர்ந்தார். இவருடைய உடலானது இவருடைய கணவர் ஹென்றியின் உடலுக்கு அருகே அடக்கம் செய்யப்பட்டது. இவருடைய தூய வாழ்வினையும் இறப்புக்குப் பின்பாக இவருடைய புதுமைகளையும் பார்த்துவிட்டு திருத்தந்தை மூன்றாம் இன்னொசென்ட் இவருக்குப் புனிதர் பட்டம் கொடுத்தார்.

கற்றுக்கொள்ளவேண்டிய பாடம்

தூய குணகுந்தஸின் நினைவு நாளைக் கொண்டாடும் இன்று, அவரிடமிருந்து என்ன பாடத்தைக் கற்றுக்கொள்ளலாம் என்று சிந்தித்துப் பார்த்து நிறைவு செய்வோம்.

கற்புநெறியில் மேலோங்கி இருத்தல்

தூய குணகுந்தசின் வாழ்க்கை வரலாற்றை வாசித்துப் பார்க்கும்போது அவருடைய தூய மாசற்ற வாழ்க்கைதான் நம் கண்முன்னால் வந்து நிற்கின்றது. மன்னர் ஹென்றியை மணமுடித்துக் கொண்டபோதும் இவர் கற்பு நெறியில் சிறந்து விளங்கினார். இவருடைய விழாவைக் கொண்டாடும் நாம், தூய வாழ்க்கை வாழ்கின்றோமா? என்று சிந்தித்துப் பார்க்கவேண்டும்.

இன்றைக்கு உலகம் சிற்றின்பமே நிலையானது என எண்ணி அதன்பின்னாலே போய்க்கொண்டிருக்கின்றது. இத்தகைய பின்னணியில் ஆண்டவருக்காக தன்னை அர்ப்பணித்து, தூய வாழக்கை வாழ்ந்து வந்த தூய குணகுந்தஸ் நமக்கு ஓர் எடுத்துக்காட்டு. நற்செய்தியில் ஆண்டவர் இயேசு கூறுவார், “தூய உள்ளத்தோர் பேறுபெற்றோர்; ஏனெனில் அவர்கள் கடவுளைக் காண்பார்கள்” என்று. ஆம், நாம் தூய உள்ளத்தோடு வாழ்கின்றபோது ஒருநாள் இறைவனை முகமுகமாகத் தரிசிக்கும் பேற்றினைப் பெறுவோம் என்பதில் எந்தவொரு மாற்றுக் கருத்தும் கிடையாது.

ஆகவே, தூய குணகுந்தசின் நினைவு நாளைக் கொண்டாடும் இன்று, அவரைப் போன்று தூய மாசற்ற வாழ முயற்சிப்போம். அதன்வழியாக இறையருள் நிறைவாய் பெறுவோம்.

மறைத்திரு. மரிய அந்தோனிராஜ்
பாளையங்கோட்டை மறைமாவட்டம்

மார்ச் 3

SAINT GERVINUS

SAINT GERVINUS (DIED 1075)

Roman Catholic Abbot and Scholar

Born at Rheims, St. Gervinus studied at the cathedral school there.  Also ordained priest there, the saint became canon at Rheims.  Later he became a monk at St. Vanne Abbey, Verdun; there the saint earned a reputation for being scholarly and well-informed.  In 1045 King Henry I (reigned 1031-1060) appointed the saint Abbot at St. Riquier.  St. Gervinus, as abbot, traveled widely to preach.  Along the way he also heard many confessions and collected Greek and Latin manuscripts for his library.  (A man is entitled to an excellent library.)  Unfortunately, the saint suffered from leprosy for the last four years of his life.

One of the more unfortunate characteristics of some strains of Christianity is anti-intellectualism, combined with an excessive focus on emotionalism.  Yet Christianity–Roman Catholicism, Eastern Orthodoxy, Protestantism, and Anglicanism–has a commendable legacy of encouraging intellectualism.  I can think of adherents (some of them still living) of all four strains of Christianity who exemplify honoring God fully, including with one’s intellect.  May we, like St. Gervinus, honor and seek God with our brain cells.

மார்ச் 3

✠ புனிதர் கேதரின் ட்ரெக்ஸல் ✠

✠ புனிதர் கேதரின் ட்ரெக்ஸல் ✠ (St. Katharine Drexel)

*அருட்சகோதரி, கல்வியாளர், நிறுவனர் :

*பிறப்பு : நவம்பர் 26, 1858
ஃபிலடெல்ஃபியா, பென்ஸில்வேனியா, ஐக்கிய அமெரிக்க நாடுகள்

*இறப்பு : மார்ச் 3, 1955 (வயது 96)
பென்சலேம், பென்ஸில்வேனியா, ஐக்கிய அமெரிக்க நாடுகள்
(Bensalem, Pennsylvania, U.S.)

*முக்திபேறு பட்டம் : நவம்பர் 20, 1988
திருத்தந்தை 2ம் ஜான் பால்
(Pope John Paul II)

*புனிதர் பட்டம் : அக்டோபர் 1, 2000
திருத்தந்தை 2ம் ஜான் பால்
(Pope John Paul II)

*பாதுகாவல் :
மனித நேயம், இன நீதி
(Philanthropy, Racial Justice)

புனிதர் கேதரின் ட்ரெக்ஸல், ஒரு மனித நேயமிக்க அமெரிக்க பெண் வாரிசு ஆவார். இவர் ஒரு அருட்சகோதரியும், கல்வியாளரும், நிறுவனரும் ஆவார். ஐக்கிய அமெரிக்க நாடுகளில் பிறந்து, புனிதராக அருட்பொழிவு செய்யப்பட்ட ஒரே புனிதர் இவரேயாவார்.

"கேதரின் மேரி ட்ரெக்ஸல்" (Catherine Mary Drexel) என்ற இயற்பெயர் கொண்ட இவர், முதலீட்டு வங்கியாளரான "ஃபிரான்சிஸ் ஆன்டனி ட்ரெக்ஸல்" (Francis Anthony Drexel) என்பவரது மகளாவார். இவரது தாயாரின் பெயர் "ஹன்னா" (Hannah Langstroth) ஆகும். கேதரின் இவர்களது இரண்டாவது மகளாவார். இவர் பிறந்து ஐந்து வாரங்களில் இவர்களது தாயாரான ஹன்னா மரித்துப் போனார். கேதரினும் அவரது மூத்த சகோதரியும் இரண்டு வருடங்கள் வரை அவர்களது மாமன் வீட்டில் வளர்ந்தனர். பின்னர், அவர்களது தந்தை 1860ம் ஆண்டு, "எம்மா" (Emma Bouvier) என்ற பெண்ணை மறுமணம் செய்துகொண்டார். தமது இரண்டு மகள்களையும் வீட்டுக்கு அழைத்து வந்தார். அவர்களுக்கு 1863ம் ஆண்டு, மூன்றாவதாக "லூய்ஸா" (Louisa) என்றொரு பெண் குழந்தையும் பிறந்தது.

தனிப்பட்ட முறையில் வீட்டிலேயே கல்வி கற்ற மூன்று சிறுமிகளும் சொகுசு வாழ்க்கை வாழ்ந்தனர். அமெரிக்க நாடுகள் மற்றும் ஐரோப்பிய நாடுகளில் குடும்பத்துடன் சுற்றுப்பயணங்கள் மேற்கொண்டனர். வாரத்தில் மூன்று நாட்கள் தமது வீட்டில் ஏழை எளிய மக்களுக்கு உணவு ஆடைகள் கொடுத்தனர்.

அதிக வசதிகள் கொண்ட உலக அளவிலான முதலீட்டு வங்கியாளர் ஒருவரின் மகளான, குடும்பப்பெண் ஒருவர், ஒருக்காலும் தன்னைத்தானே வறுமை வாழ்க்கைக்கு இழுத்துக்கொள்ள மாட்டார்.

ஆனால், புற்றுநோயால் பாதிக்கப்பட்டு படுக்கையில் இருந்த தமது வளர்ப்புத் தாயாருக்கு மூன்று வருட காலம் சிசுருக்ஷை செய்த கேதரின், தமது தந்தையின் குடும்ப சொத்துக்களாலோ, மொத்தமிருந்த பணத்தாலோ, மரணத்திலிருந்தும், வேதனையிலிருந்தும் பாதுகாப்பினை வாங்கிவிட முடியாது என்பதனை புரிந்துகொண்டார். இது அவரது வாழ்க்கையின் ஆழ்ந்த திருப்புமுனையாக அமைந்தது.

இந்தியர்களின் அவல நிலை கண்டு அவர்கள்பால் பற்றுதல் கொண்டிருந்த கேதரின், "ஹெலன் ஹன்ட் ஜாக்சன்" (Helen Hunt Jackson) என்பவர் எழுதிய புத்தகமான "அவமதிப்பின் ஒரு நூற்றாண்டு" (A Century of Dishonor) எனும் புத்தகத்தைப் படித்து அதிர்ச்சியடைந்திருந்தார். ஒருமுறை, ஐரோப்பிய சுற்றுப்பயணம் மேற்கொண்டிருந்தபோது, திருத்தந்தை பதின்மூன்றாம் லியோ" (Pope Leo XIII) அவர்களைச் சந்திக்கும் சந்தர்ப்பம் கிட்டியது. அவர் திருத்தந்தையிடம், அதிக மறைப்பணியாளர்களை "வயோமிங்" (Wyoming) நகருக்கு தமது நண்பரும் ஆயருமான "ஜேம்ஸ் ஓகானரிடம்" (Bishop James OConnor) அனுப்பிவைக்குமாறு வேண்டினார். ஆனால் திருத்தந்தையோ, "நீயே ஏன் ஒரு மறைப்பணியாளராகக் கூடாது" என்று கேட்டார். திருத்தந்தை அவர்களின் இந்த பதிலால் அதிர்ச்சியடைந்த கேதரின், அதன் சாத்தியக்கூறுகளைப்பற்றி சிந்திக்க ஆரம்பித்தார்.

வீடு திரும்பிய கேதரின், "ரெட் க்லௌட்" (Red Cloud) என்றழைக்கப்படும் "ஸியோக்ஸ்" (Sioux) இன மக்களின் தலைவரை "டகோடாஸ்" (Dakotas) சென்று சந்தித்தார். பின்னர், இந்திய இன மக்களுக்கான தமது முறையான உதவிகளை ஆரம்பித்தார்.

(19ம் நூற்றாண்டின் பிற்பகுதியில் வட அமெரிக்காவின் மாநிலங்களாகிய "வட டகோடா" (North Dakota) மற்றும் "தென் டகோடா" (South Dakota) ஆகிய மாநிலங்களின் பிராந்தியங்கள் "டகோடாஸ்" (Dakotas) என்று அழைக்கப்பட்டன. அங்கே வாழ்ந்த "ஓக்லாலா ஸியோக்ஸ் இந்தியர்" (Oglala Sioux Indians) இன மக்களின் தலைவர் "ரெட் க்லௌட்" (Red Cloud) என்று அழைக்கப்பட்டார்).

கேதரின் ட்ரெக்ஸல் விருப்பப்பட்டிருந்தால் இலகுவாக திருமணம் முடித்திருக்கலாம். ஆனால் அவர், ஆயர் "ஜேம்ஸ் ஓகானருடன்" (Bishop James OConnor) மேற்கொண்ட விவாதங்களின் பின்னர், "எஞ்சிய என் வாழ்நாட்களை இந்திய மற்றும் கருப்பு இன மக்களுக்குக் கொடுக்கும் கருணையை புனித சூசையப்பரின் திருவிழா என்னில் கொண்டுவந்தது" ("The feast of St. Joseph brought me the grace to give the remainder of my life to the Indians and the Colored") என்று 1889ல் எழுதினர். பத்திரிகைகள் தலையங்கங்களில் அலறின.

மூன்றரை வருட தமது பயிற்சியின் பின்னர் அன்னை ட்ரெக்ஸலு'ம் அவரது "நற்கருணையின் அருட்சகோதரிகளின்" (Nuns-Sisters of the Blessed Sacrament) முதல் குழுவினரும் இந்திய மற்றும் கருப்பு இன மக்களுக்கான முதல் உறைவிட பள்ளியை
"சான்டா ஃபே" (Santa Fe) என்னுமிடத்தில் தொடங்கினர். அவரது பணிகளின் அடித்தளங்கள் சங்கிலித்தொடராக தொடங்கின.

1942ல் பதின்மூன்று அமெரிக்க மாநிலங்களில் கருப்பு இன மக்களின் குழந்தைகளுக்கான கத்தோலிக்க பள்ளிகளின் அமைப்புகள் தொடங்கப்பட்டிருந்தன. நாற்பது பணி மையங்களும் 23 கிராமப்புற பள்ளிகளும் இருந்தன. பிரிவினையாளர்கள் கடுமையாக தொந்தரவு செய்தனர். "பென்ஸில்வானியா" (Pennsylvania) நகரிலிருந்த ஒரு பள்ளியை எரிக்கவும் செய்தனர். அனைத்திற்கும் மேலாக, அவர் பதினாறு மாநிலங்களில் இந்தியர்களுக்காக 50 பணி மையங்களை தொடங்கினார்.

"அன்னை கேப்ரினி" (Mother Cabrini), அன்னை ட்ரெக்ஸல் நிறுவியிருந்த கல்வி அமைப்புகளுக்கான ஒப்புதலை ரோமிலிருந்து பெறுவதற்கான வழிமுறைகளையும் அதிலுள்ள சிக்கல்களையும் ஆலோசனையாக எடுத்துக் கூறினார். "நியூ ஓர்லியன்ஸ்" (New Orleans) மாநிலத்தில் அவர் கட்டி நிறுவிய "சேவியர் பல்கலைக்கழகம்" (Xavier University), ஐக்கிய அமெரிக்க நாடுகளிலுள்ள கருப்பு இன மக்களுக்கான முதல் கத்தோலிக்க பல்கலைக்கழகம் என்பது அன்னை ட்ரெக்ஸலுக்கு சிகரமாக அமைந்தது.

77 வயதில் அன்னை மாரடைப்பினால் பாதிக்கப்பட்டார். ஓய்வெடுக்கும்படி வற்புறுத்தப்பட்டார். வெளிப்படையான அவரது வாழ்க்கை முடிவுக்கு வந்துவிட்டது. அமெரிக்க, ஐரோப்பிய நாடுகளைச் சுற்றிவந்த சுறுசுறுப்பான மேல்தட்டு வர்க்க பெண்மணியின் மீதமிருந்த இருபது வருட வாழ்க்கை ஒரு சிறு அறைக்குள் முடங்கிப்போனது. அமைதியான, தீவிர செபங்களில் மூழ்கிப்போனார். வெவ்வேறான செபங்களுள்ள சிறு தாள்களும், சிறு குறிப்புப் புத்தகங்களும், முடிவற்ற அபிலாஷைகளும், தியானங்களுமாகவே வாழ்க்கை ஓடியது.

அன்னை ட்ரெக்ஸல் தமது 96 வயதில் மரணமடைந்தார்