ஏப்ரல் 28

புனித பேதுரு சேனல்

புனித பேதுரு சேனல்

உலக இளையோர் தினத்தின் பாதுகாவலர்

நீங்கள் எந்த நகருக்கோ ஊருக்கோ சென்றாலும் அங்கே உங்களை ஏற்கத் தகுதியுடையவர் யாரெனக் கேட்டறியுங்கள். அங்கிருந்து புறப்படும் வரை அவரோடு தங்கியிருங்கள். (மத் 10:11)
பேதுரு லூயிஸ் மரிய சேனல் 1803, ஜூலை 12 ன்று பிரான்ஸ் நாட்டில் பெல்லி மறைமாவட்டத்திற்கு உட்பட்ட க்லட் என்னும் இடத்தில் பிறந்தார். மிகவும் ஏழ்மையான குடும்பத்தில் பிறந்த பேதுரு சிறுவனாக இருந்தபோது ஆடு, மாடுகள் மேயத்து கடும்பத்தின் ஏழ்மையைப் போக்க தன்னாலான உதவியைச் செய்து வந்தார்.

பங்கத்தந்தை ட்ராமபியர் அவர்களின் உதவியுடன் பேதுரு தொடக்கக் கல்வி கற்றார். பேதுருவின் அறிவுத்திறன் மற்றும் எளிய பக்தி நிறைந்த வாழ்வு முறைகளைக் கண்டுணர்ந்த ட்ராமபியர், மறைமாவட்ட குருமடத்தில் அவரைச் சேர்த்துவிட்டார். கற்றுக் கொள்ளும் தமது ஆர்வம் மற்றும் தெளிந்த சிந்தனையினால் பேராசிரியர்களின் மனம் கவர்ந்த மாணவராக பேதுரு திகழ்ந்தார்.

பேதுரு 1827-ஆம் ஆண்டு குருவாகத் திருநிலைப்படுத்தப்பட்டார். மூடும் நிலையில் க்ரோசெட் பங்குத்தளத்திறகு அனுப்பப்ட்டார். அங்குஈ தான் பணியாற்றிய அனைவரின் நல்லெண்ணத்தையும் பேதுரு பெற்றார். எண்ணற்றோரை கிறிஸ்தவ மதத்திற்கு மனந்திருப்பினார்.

இதனிடையே, மறைப்பணியாளராகப் பணியாற்றும் எண்ணம் பற்றி எரிந்ததால் புதிதாக ஆரமபிக்கப்பட்டிருந்த மாரிஸ்ட் தந்தையர்களின் மரியன்னை சபையில் 1831-இல் பேதுரு சேர்ந்தார். இச்சபையானது உள்நாடு மற்றும் வெளிநாடுகளில் மறைப்பணி ஆற்றுவதைத் தமது முக்கிய நோக்கமாகக் கொண்டிருந்தது.

சபையில் சேர்ந்த பேதுரு அவரே எதிர்பார்க்காதபடி, பெல்லியல் இருந்த குருமடத்தில் பேராசிரியராக நியமிக்கப்பட்டார். மகிழ்வுடன் ஐந்து ஆண்டுகள் பணியாற்றிய பிறகுஈ பசிபிக் பகுதியில் உள்ள நியூ ஹெப்ரிடஸ் பகுதியில் மறைப்பணியாற்ற 1836ஆம்ஆண்டுசபையால் அனுப்பப்பட்டார். அங்கு சென்றதும் ஆங்கிலேயரும், பொதுநிலை சகோதரருமான தாமஸ் பூக் என்பவரை தம்முடன் அழைத்துக்கொண்டு ஃபுத்துனா தீவிற்குச் சென்றார்.

அப்போதுதான், மனிதர்களைத் தின்னும்; வழக்கம் அத்தீவில் தடை செய்யப்பட்டிருந்தது. அங்குச் சென்று இறங்கியபோது, அம்மக்கள் மற்றும் அவர்களது அரசர் நிலுக்கி ஆகியோர் அன்புடன் மறைப்பணியாளர்களை வரவேற்றார்கள். குறுகிய காலத்திரேயே மறைப்பணியாளர்கள் அம்மக்களின் மொழியைக் கற்றார்கள். அவர்களுக்குத் தன்னம்பிக்கை மற்றும் தன்னுரிமை பற்றி கற்றுக் கொடுத்தார்கள். எல்லாரின் நம்பிக்கை;கு உரியவராக மாறினார்கள். இதைக்கண்ட அரசர் பொறாமைப்பட்டார்.

புதிய மதத்தை மக்கள் தழுவ ஆரம்பித்ததை அச்சத்துடன் நோக்கினார். தாம் அதுவரை அனுபவித்து வந்த தலைமைப் பதவிக்கு வந்துவிடுமோ என்று அஞ்சி மறைப்பணியாளர்களை அடக்க முடிவு செய்தார். இதனிடையே தமது மகனும் திருமுழுக்குப் பெற விருப்பம் கொண்டிருப்பதை அறிந்த அரசர் கோபத்தின் உச்சத்திற்கே சென்றார். பேதுருவின் தலையைக் கொய்துவருமாறு ஒரு படைப்பிரிவை அனுப்பினார்.
எந்த மக்கள் வாழ்வு பெற வேண்டும் என்று மூன்று ஆண்டுகளுக்கு முன்பு பேதுரு வந்தாரோ அந்த மக்களாலேயே கைது செய்யப்பட்டார். அவர்களின் கையாலே 1841 ஏப்ரல் 28இல் தடியடி பட்டு இறந்தார். பேதுரு இறந்த ஐந்து ஆண்டுகளுக்குள் அந்தத்தீவினர் அனைவருமே கிறிஸ்தவ மறையைத் தழுவினார்கள்.

திருத்த்நதை 13ஆம் சிங்கராயர் 1889, நவம்பர் 17இல் பேதுருவை அருளாளராக அறிவித்தார். திருத்தந்தை 12-ஆம் பத்திநாதர் 1954, ஜுன் 12 அன்று புனிதராக உயர்த்தினார்.
வாழ்கின்ற இடத்தின் மொழி, கலாச்சாரம் மற்றும் பண்பாடுகளை கற்பதும், போற்றுவதும் ஒவ்வொருவரின் கடமை என்பதை உணரும் அனைவரும் எங்குச் சென்றாலும் சாதிக்க முடியும்.

ஏப்ரல் 28

புனித லுயிஸ் டி மான்போர்ட்

புனித லுயிஸ் டி மான்போர்ட்

புனித லூயிஸ் தே மான்ஃபோர்ட் (1673 - 1716)

பேதுரு இயேசுவிடம், “ஆம் ஆண்டவரே, எனக்கு உம்மிடம் அன்பு உண்டு என உமக்குத் தெரியுமே!” என்றார். இயேசு அவரிடம் “என் ஆட்டுக்குட்டிகளை பேணி வளர்” என்றார். (யோவா 21:15)

பிரான்ஸ் நாட்டில் மான்ஃபோர்ட் என்னுமிடத்தில, 1673, ஜனவரி 31 அன்று பிறந்தவர் லூயிஸ். குழந்தைப் பருவம் முதலே நற்கருணை ஆண்டவர் மீது அளவற்ற அன்பும், பக்தியும் கொண்டிருந்த லூயிஸ் அடிக்கடி ஆலயத்திற்குச் சென்று செபிக்கும் பழக்கம் உடையராகத் திகழந்தார்.

லூயிஸ் 12 வயதில் ரென்னஸ் என்னுமிடத்தில் உள்ள இயேசு சபை கல்லூரியில் படிக்கச் சென்றார். அங்கிருந்த ஆலயத்தில் இளைஞர் குழு ஒன்று இருந்தது. அவர்கள் விடுமுறை நாட்களில் ஏழைகள் மற்றும் குணப்படுத்த முடியாத நோயுடன் அல்லலுற்றவர்களைப் பார்க்கச் செல்வார்கள். அந்த நேரங்களில், அவர்களின் புண்களைச் சுத்தம் செய்து மருந்திட்டு ஆறுதலாகப் பேசுவார்கள். உணவு வேளையில் நல்ல புத்தகங்களை அவர்களுக்கு வாசித்துக் காட்டுவார்கள். இவர்களுடன் தவறாமல் எப்போதும் லூயிஸ் சென்றார்.

இறையியல் கற்பதற்காக 19 வயதில் பாரிஸ் நகருக்கு நடந்தே சென்றார். அவ்வாறு செல்லும்போது, தன்னிடம் இருந்த பணத்தை வழியோரம் இருந்த ஏழைகளுக்குப் பகிர்ந்தளித்தார். ஆடைகளையும் அவ்வாறே கொடுத்தார். படிப்பு முடித்த லூயிஸ் 27 வயதில் குருவாகத் திருநிலைப்படுத்தப்பட்டார். மருத்தமனையில் உள்ளவர்களுக்கு அருள்பணி புரிந்தார்.

தமது அழைத்தலின் உண்மையான நோக்கத்தை 1705-ஆம் ஆண்டு 32-வது வயதில் லூயிஸ் புரிந்து கொண்டார். அதன்படி நற்செய்தி போதிக்கத் தன்னையே அர்ப்பணித்தார். கிராமங்கள், நகரங்கள் என 17 ஆண்டுகள் ஆண்டவரின் வாழ்வுதரும் மீட்புச் செய்தியைப் போதித்தார். சிறந்த பேச்சாளரான லூயிசின் எளிய வாக்கியங்கள் மக்களைக் கவர்ந்தன. ஏழைகள் மீது அளவற்ற அன்பு மிகுந்தவராக விளங்கினார். நம்ப முடியாத அளவுக்கு ஏழ்மையான வாழ்வு வாழ்ந்தார். இவரின் ஏழ்மையைக் கண்டு பலர் இகழ்ந்துரைத்தாலும் இறைவனின் துணையுடன் துணிவுடன் வாழ்ந்தார்.

இவருடைய வாழ்வில் இரண்டு முக்கியமான நிகழ்வுகள் நிகழ்ந்தன. ஒன்று ஒருமுறை லா ரொச்சலே என்னுமிடத்திலஈ போர் வீரர்களுக்கு இறைச் செய்தியைப் போதித்தார். அந்த உரையைக் கேட்ட அனைத்து வீரர்களும் தங்களது குற்றங்களை நினைத்துக் கதறி அழுதார்கள். புனிதர் பவனியின் போது அந்தப் படையணியின் தலைவன் உள்பட அனவைரும் வெறுங்காலுடன் ஒரு கையில் சிலுவையும், மறுகையில் செபமாலையும் பிடித்து பக்தியுடன் நடந்தார்கள்.
இரண்டாவது நிகழ்வுஈ பொன்சாத்து என்னுமிடத்தில் மக்கள் அனைவரின் ஒத்துழைப்புடன் கல்வாரி மலையின் வடிவத்தை எழுப்ப முடிவு செய்தார். 200 முதல் 400 பேர் இணைந்து 15 மாதங்கள் முயன்று கல்வாரி மலையை எழுப்பினார்கள். வேலை முடியும் நிலையில் இருந்தபோது அதனை இடிக்க வேண்டும் என்று அரசர் கட்டளை பிறப்பித்தார். மக்கள் பல்வேறு வழிகளில் முயன்றும் அரசரின் உத்தரவே வெற்றி பெற்றது. இதனை லூயிசிடம் சொன்னபோது அவர் “கடவுள் போற்றப்படுவாராக” என்று பதிலுரைத்தார்.

அப்போஸ்தலிக்க மறைப்பணி:
பாப்பு கிளமெண்ட் பதினொன்று லூயினுடைய ஆர்வத்தால் மிகவும் கவரப்பட்டதால் மீண்டும் அவரை பிரான்ஸ் நாட்டிற்கு ''அப்போஸ்தலிக்கப் பணியாளர்''; என்ற பெயருடன் அனுப்பி வைத்தார். நிறைய குறை கூறுதலுக்கு மத்தியிலும், லூயி கோயில்களிலும், நகர் சதுக்கங்களிலும், ஏழை வீடுகளிலும் மக்களை ஜெபமாலை ஜெபிக்கத் தூண்டினார். மேலும், அவர் ஒரு பிரபலமான புத்தகம் ஒன்று எழுதினார். அப்புத்தகத்தின் பெயர் ''பரிசுத்த கன்னியிடம் உண்மையான அர்ப்பணிப்பு'' மேலும் இரண்டு சபைகளை தோற்றுவித்தார். இரண்டு சபைகளின் குறிக்கோள்கள் மரியன்னையின் கூட்டம் இந்தக் கூட்டமானது (குழுவானது) மறைபரப்பு வேலைகளைச் செய்யும். இரண்டாவது ஞானத்தின் பெண் பிள்ளைகள் ஏழைகளுக்காக பள்ளிக்கூடம் நடத்துவார்கள். இன்று, இந்த இரு சபையினரும் நம்மை ஊக்குவிக்கும் வகையில் தங்களுடைய இறை வார்த்தை பணியை செய்து வருகிறார்கள்.

அனைத்தையும் இறைத்திட்டமென ஏற்றுப் பிறருக்காவே வாழ்ந்து நற்செய்தி போதித்த லூயிஸ், ஏழை மக்கள் வாழ்வு பெறவும், நோயளிகள் சுகம் பெறவும் தொடர்ந்து பணியாற்ற விரும்பினார். தான் இறப்பதற்கு முந்திய ஆண்டில் அருள்சகோதரிகளுக்கு ஒரு சபையும் ஏற்படுத்தினார். இறைவனின் திட்டப்படி 1716, ஏப்ரல் 28இல் இறந்தார். திருத்தந்தை 13ஆம் சிங்கராயர் 1888, டிசம்பர் 31இல் லூயிசை அருளாளர் நிலைக்கு உயர்த்தினார். 1947, ஜூலை 27 அன்று அவருக்கு திருத்தந்தை 12-ஆம் பத்திநாதர் புனிதர் பட்டம் வழங்கினார்.

தான் பிறந்த பிறப்பின் பொருளை அறிந்து கொள்ளும் எல்லாருமே பிறருக்காக தங்களையே கையளிப்பார்கள்: இறைவனின் கையாக இருப்பார்கள்.